Svante Arrhenius Kimdir?

İsveçli fizikçi ve kimyacı (Wyk 13 şub. 1859 – Stockholm 2 ek. 1927). 1884’te elektrolitlerin iletkenliği üstüne doktora tezini verdi (bu tezin, 1903’te ilk Nobel fizik ödülünü almasına büyük katkısı oldu).

Eriyiklerin iletkenliğini inceleyerek, elektrik akımı geçmezken bile ayrılmış tuzların kısmen ayrılmış olduğunu ve eriyiklerde yalnızca tuz molekülleri değil, özel bir elektrik halinde her iki bileşkenin atomlarının bulunduğunu ortaya koydu.

Berthollet’ in 1801’e doğru sezdiği bu düşünceyi modern biçimde dile getirmekle, elektrolitlerin kimyasal özelliklerini açıklayan iyonlar kuramını ortaya koydu.

Ayrıca uzun yıllar biyokimyayla uğraştı; canlı organizmalar üstünde toksin ve antitoksinlerin etkilerini inceledi. Termodinamik yasalarını inceledi ve Clausius’un kuramına karşı çıktı. Ömrünün sonuna doğru gökbilimle de ilgilendi ve kuyruklu yıldızların kuyrukları konusunda, ışının basıncına dayanan bir kuram geliştirdi.

Ortaya attığı pansperma kuramıyla, yaşamın tüm evrene eşit biçimde dağıldığını ve yıldızlararası boşlukta yer değiştiren çok küçük canlı hücreler aracılığıyla bir yıldızdan ötekine aktarılabileceğini ileri sürdü.