Abdülhak Hamit Tarhan Nedir

ABDÜLHAK HÂMİT TAKHAN, tanınmış Türk şairidir (1852- 1937). Tarih yazarı Hayrullah Efendinin oğludur. İlköğrenimini özel olarak gördükten sonra, ağabeyi ile Paris’e gitti. Orada bir okula yazıldı. Dönüşünde Amerikan kolejinde okudu, Tahıan’a elçi atanan babası ile birlikte İran’a gitti (1866). Babasının burada ölmesi üzerine İstanbul’a döndü. Devlet dairelerinde görev aldı. İlk şiirlerini yayımlamaya başladı.

Fatma Hanımla evlendi (1871). Paris elçiliğine kâtip oldu. Bu sırada Fransız edebiyatını inceledi. 1881’de Poti konsolosu oldu. Bombay başkonsolosu iken Fatma Hanımın verem hastalığına tutulması, İstanbul’a dönmelerine neden oldu. Beyrut’a geldiklerinde Fatma Hanım öldü (1885). Bu olay onu çok sarstı. Bir süre İstanbul’da kaldıktan sonra Londra elçiliği başkâtipliğine atandı; müsteşarlığa yükseldi. Nelly Hanımla evlendi. Şekspir’ in eserlerini inceledi. İkinci Meşrutiyetten sonra Brüksel elçisi oldu. 1912’de görevden alındı. İkinci eşinin ölümünden sonra Lüsyen Hanımla evlendi. 1918′ de Âyan Meclisi üyesi oldu. 1928’de İstanbul’dan milletvekili seçildi.

Abdülhak Hâmit, Türk şiirine batılı anlayışta nazım yenilikleri getirdi. Şiirlerinde insan, doğa, yurt ve millet sevgisine, ölüm ve metafizik sorunlarına yer verdi. Birbirine karşı düşüncelerle ve geniş bir hayal gücüyle yazdığı şiirler, kompozisyon bakımından dağı- , nıktır. Şair, daha önce arılaşmaya başlayan dilden uzaklaşmıştır. Bazı oyunlarında Şekspir’in etkisinde kaldığı görülür. Başlıca eserleri, Macerayı Aşk, Duhteri Hindu (Hintli Kız), Nesteren, Sahra, Tarık, Eşber, Makber, Bâlâdan Bir Ses, İlhan ve Finten’dir.