Helsinki Konferansı ve Amacı Nedir

Helsinki Konferansı ve Amacı 30 Temmuz – 1 Ağustos 1975 tarihlerinde Finlandiya’nın başkenti Helsinki’de toplanan Avrupa Güvenliği ve işbirliği Konferansı (AGIK). Ön çalınması, Kasım 1972’de Helsinki’de başladı ve dışişleri bakanlarının katıldığı ön toplantı yine Helsinki’de 3 Temmuz 1973’te yapıldı.

18 Eylül 1973 – 21 Temmuz 1975 arası Cenevre’de sürdürülen ikinci aşamadan sonra, Helsinki’deki zirve toplantısı gerçekleştirildi. II. Dünya Savaşı’ndan sonraki Soğuk Savaş döneminin sona ermesi; ABD ile SSCB arasında başlayan Yumuşama’nın (detantın) uluslararası ilişkilerdeki genel eğilim durumuna gelmesi bu konferansın önkoşullarını hazırladı.

Konferansa Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Kıbrıs, Çekoslavakya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Demokratik Alman Cumhuriyeti, Federal Almanya Cumhuriyeti. Yunanistan, Vatikan, Macaristan, izlanda, irlanda, italya, Lihtenştayn,

Lüksemburg, Malta, Monako, Hollanda, Norveç, Polonya, Portekiz, Romanya, ingiltere. San Marina, ispanya, isveç, isviçre, Türkiye, Yugoslavya ve SSCB olmak üzere  Arnavutluk dışındaki tüm Avrupa devletleri ve ABD ile Kanada katıldılar. Bu 35 ülkenin yanısıra BM genel sekreteri Kurt Waldheim da konferansta yer aldı.

Cenevre’deki ikinci oturuma, kimi uluslararası örgüt temsilcileriyle, Akdeniz sorunlarıyla ilgili görüş açıklayan Cezayir, Mısır, Fas, Suriye ve Tunus da katıldı. Toplantıya katılan devlet ve hükümet başkanlarının türlü sorunlar üzerindeki konuşmalarından sonra Helsinki Sonuç Belgesi (AGİK Nihai Senedi) imzalandı. Konferansa katılan devletler bu tür toplantıların sürdürülmesini kararlaştırdılar. Böylece iki yılda bir uygulamaları gözden geçirmek amacıyla takip konferansları yapılmaya başlandı.