Rene Descartes Nedir

Rene Descartes (1596-1650), Fransız düşünür. Analitik geometrinin ve Francis Bacon ile birlikte çağdaş felsefenin kurucusudur. 1604-1612 arasında Ciz-vitlerin yönettiği La Fleche kolejinde okudu. 1629’da yirmi yıl kalacağı Hollanda’ya gitmeden önce hemen tüm Avrupa’yı gezdi. Kendisine hayran olan isveç Kraliçesi Kristina’nın çağrısıyla gittiği Stockholm’da zatürreden öldü. ikici (düalist) nitelikte ve derin karşıtlıklarla dolu olan Descartes felsefesi; metafizik, biçimsel, maddeci ve idealist öğeleri birlikte içerir.

Descartes, bir yandan Ortaçağ düşüncesinin bazı özelliklerini taşıyan, öte yandan günümüzde bile yeni yorumlara yol açan özgün düşünceler ortaya koydu, öğrenimi sırasında matematiğe büyük ilgi duyan Descartes, bu bilimin yöntemini felsefeye de uygulayarak, matematikte olduğu gibi genelgeçer ve zorunlu bilgilere varmayı amaçladı, işe, o güne kadar bildiğini sandığı her şeyden kuşkulanmakla başlayan ve bunu yöntem kuşkusu diye adlandıran Descartes, kuşku götürmez tek gerçeğin kuşkulanmak olduğunu söyledi.

Descartes’te kuşku; yapıcı, yol gösterici bir kuşkudur. Kuşkulanmak, bir tür düşünmektir ve düşünen birinin varlığını gerektirir. Descartes, düşünüyorum, o halde varım (Co-gito ergo sum) biçimindeki ünlü yargısıyla bunu belirtir. Kuşkuyu; kendi varlığını, daha sonra tüm varlığı ve Tanrı’yı açıklamada temel yapan Descartes felsefe-sindeki çok zengin ve farklı uzanımlar, kendisinden sonraki düşünürlerce yeniden ele alınmış, birbirine kutup akımların çıkış noktası olmuştur.

Maddeci ve i-dealist varlık düşünceleri Descartes felsefesinde içiçedir. Felsefenin yanında matematikle de ilgilenen Descartes, cebirdeki işaretleri basitleştirdi, analitik geometriyi kurdu, fizyolojik ruhbilimin temellerini attı. Fizik ve biyolojik gerekirciliği savundu. Başlıca eserleri: Les Regles pour La Direction de la Raison Traite du Monde ou de la Lumiere (Dünya ya da Işık Üstüne inceleme Kitabı 1633). Discours de la Methode (Metot Üzerine Konuşma, 1637), Principe de la Phi-losophie (Felsefenin ilkeleri, 1644), Meditations Metaphy-siques (Metafizik Düşünceler, 1647), Les Passions de L’Ame (Ruhun Tutkuları, 1649).