Hugo Grotius Nedir

Hugo Grotius (1583-1645), Hollandalı hukukçu, teolog ye devlet adamı. Gerçek adı Huigh ya da llugeianus van Groot. Babası, doğduğu Delft kentinin belediye başkanıydı. 11-12 yaşlarında Leiden Üniversitesi Edebiyat Fakültesine kabul edildi. 1598’de Fransa Büyükelçisi Jo- han van OIdenbarneveltlc Paris’e gitti. Orleans’da hukuk öğrenimi görerek doktora yaptı. Ülkesine döndükten sonra avukat olarak çalışmaya başladı. 1607′- de geniş yetkilerle donatılarak savcılığa atandı. 1613’te ingiltere elçiliğinde görevlendirildi.

Bu yıllarda ülkesinde Hollanda genel valisi Prens Maurice’e karşı, Van Oldenbarnevelt’m başını çektiği bölgesel özerklik yanlılarının yürüttüğü savaşımda, özerklik yanlılarının yanında yer aldı. 1618’de Prens Maurice yönetimince Van Oldenbarnevelf ölüm, Grotius ise ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı. 3 yıla yakın tutukluluktan sonra, kitap sandığı içinde, Loevestein’da hapsedildiği kaleden kaçtı. (1621) Tutukluyken Hıristiyan birliği düşüncesini işleyen D e Veritate Religionis Chirstianae (Hıristiyan Dininin Hakikati Üzerine) adlı şiir kitabını yazdı. Hapisten kaçınca Paris’e gitti ve Kral XIII. Louis ve soylular tarafından ilgiyle karşılandı. Ne ki dinsel görüşlerinin farklılığı nedeniyle Fransa’da iyi bir konum sağlayalamadı.

Bu arada 1631’de Prens Maurice ölünce ülkesine geri döndü. Eski ortamın değişmiş olduğunu görünce 1632’de Hamburg’a geçti; burada isveç Şansölyesiyle tanıştı ve onun önerisiyle 1635’te isveç’in Paris elçisi oldu. 1644’te elçilikten alınarak isveç’e geri çağrıldı, isveç Devlet Konseyi üyeliği önerisini geri çevirdi; Paris’e gitmek üzere bindiği gemi battı. Grotius’un hukuk alanındaki görüşleri; felsefi .yaklaşımı ile bir devlet görevlisi olarak uygulamalarının sentezidir. Doğal hukuku benimseyen ve dinsel hukukun etkilerini azaltmaya çalışan Grotius, onu insan doğasının gereği ve mutlak genel-geçer sayar. Onun doğal hukuk anlayışının iki temel ilkesi, mülkiyet hakkı ve .ahle v efa ilkeleridir.

Grotius toplumsal kurumları üç kategoriye ayırır: Uluslararası toplum, devlet ve özel topluluklar. Bunların herbiri diğerlerinden özerktir ve herbirinin kendi öz hukuku vardır. Uluslararası toplumda geçerli devletler hukukunun kurucusu kabul edilen Grotius’a göre, devletler hukukunu devletler yaratmaz; o, geleneksel uygulamalardan ve devletler arasındaki anlaşmalardan doğar.

Başlıca eserleri: Ponl’ıfex Roma- nus (Roma Papası, 1598); De Jure Belli ac Pacis (Savaş ve Barış Hukuku, 1625).