Goethe Nedir
GOETHE, Johann Wolfgang von (1749-1832), Alman şair ve yazar. Saray çevresinden bir ailenin oğludur, özel dersler alarak yetişti. Anadili Almancanın dışında Yunanca, Latince, İbranice, ingilizce, Fransızca ve italyanca öğrendi, ilk şiirlerini on yaşındayken yazdı. Babasının isteği üzerine hukuk öğrenimi gördü; edebiyata olan ilgisi ise süregitti. Gölz von Ber- lichingen (1773) adlı oyunuyla sağladığı başarının ardından , 1774’de, Genç Werther’in Acıları (Die Leiden des Jungen Werthers) adlı romanıyla Almanya’nın ve Avrupa’nın en tanınmış yazarları arasına girdi.
1775’te Weimax grandükü Cari August’un çağrısıyla Wei- mar’a giderek, kendisinin danışmanı oldu. Bu görevi sırasında bir yandan, Weimar Tiyatrosu’nu yöneterek kendi oyunlarını sahnelerken, bir yandan da siyaset ve ekonomiyle ilgilendi. Weimar devletinin Maliye Bakanlığı’na getirildi ve soyluluk sam (von Goethe) kazandı (1782). Ayrıca biyoloji, botanik, jeoloji gibi bilim dallarında çalışmalar yaparak canlı varlıkların organik düzenini yöneten yasaları araştırdı. Resmi görevlerinden sıkılıp italya gezisine çıktı (1786- 1788). Klasik italyan sanatını inceledi. Weimar’a döndükten sonra sanat çalışmalarına ağırlık verdi. 1791-1817 arasında Weimar Tiyatrosunun yönetimi dışında resmi görev almadı. Ancak VVeimar’ı Avrupa’nın seçkin bir sanat-kültür merkezi durumuna getirdi. 1794’de Schiller’le başlayan dostluğu Schil- ler’in ölümüne (1805) dek sürdü.
1796’da Schiller’le ortaklaşa, Die Xenien (Şölenler) adlı şiir kitabım çıkardı. Bilimsel konularda 1790’da bitkilerin değişimi, 1810’da renkler kuramı üzerine kitaplar çıkardı. 1808’de Fâust’un ilk bölümünün yayımının ardından Napoleon’dan legion d’honneur nişanı aldı. Sonraki yıllarda bütün enerjisini yanm kalmış eserlerini tamamlamaya ve yeni eserler yazmaya verdi. Fâust’un ikinci bölümünü ölümünden bir kaç gün önce bitirebildi. Alman ve dünya edebiyatının en büyük şairlerinden biri olan Goethe, Avrupa edebiyat ve düşünce tarihini derinden etkiledi.
Başlıca eserleri:
Şiir: Neue Lieder (Yeni Türküler, 1769); Römische elegien (Roma Ağıtları, 1795); Westöstlicher Divan (Doğu-Batı Divanı, 1819); Faust (I, 1808; II, 1833). Roman: Wilhelm Meister’in Çıraklık Yılları (Wilhelm Meislers’in Seyahat Yılları (Wilhelm Me’ısters Warı- derjahre, 1821). Oyun: Iphygenia (1887), Egmont (1887), Turquato Tasso (1789).
Otobiyografi: Şiir ve Hakikat (Dichtung und Wahrheit, (1811-1833).