Bebeklerde İştahsızlık Nedir

Bu iştah kaybı anlamına gelir. Geniş anlamda bakılınca anokresi, yemeği reddetme şeklinde ortaya çıkan bir davranış bozukluğudur.
Anoreksi kararı vermeden önce şu da bilinmelidir. 

Çocuklar arasında çok büyük iştah farklılıkları vardır. Ayrıca aynı çocuğun iştahında da oynamalar olabilir. Çocuğun yediklerine tarafsız gözle bakıp, aralarda neler yediğine de bakmak gerekir. Ve anoreksiden bahsetmeden önce çocuğun hiçbir organik hastalığının bulunmadığından emin olunmalıdır. Bunun için doktor muayenesi tekrar tekrar yapılmalı bazı tahlillerle de desteklenmelidir.( Kan formülü, kan sayımı, idrar yolu enfeksiyonu araması, tüberkiloz testi vb.)

Süt Bebeğindeki Anoraksı: Bir çocuğun yemeği reddederse, organik bir bozukluğu yoksa, psikolojik bir sorunu vardır. Bu Direnme Anokresisidir.
Bebek anoreksisi oldukça sık görülür. Yemek istememenin nedeni psikolojiktir. Ve anne çocuk ilişkisindeki bir bozukluktan kaynaklanır. 

Bebek anoraksısında, belirtiler çok açıktır. Yemeği reddetmesi yanında ateş, yorgunluk, sindirim bozukluğu gibi hiçbir işaret görülmez. Boy uzamaya devam eder, kilo alma hızla azalır, hatta durur. Ancak kilo kaybı olmaz. Kilo kaybı olmadığı zaman organik bir hastalık var demektir. 

Anoreksik çocukların çoğu birbirine benzer. Bu çocuklar, canlı, hareketli, çok uyanık ve genellikle zeka açısından ileridirler. 

Hastalığın başlaması çok çeşitli şekillerde olur: Genellikle ilk yılda 6-18 ay arası ortaya çıkar. Bir nezle, anjin sonrası bir aşılama sonrası, sütten ani kesme, diş çıkarma, yeni bir yemek kaşık yada bardağa geçiş sırasında veya bezden kurtulması istenildiğinde ortaya çıkabilir. Bu dönemlerin birinde çocuk yemeği reddeder ve bu normaldir. Ama anne bundan büyük bir endişe duyar ve çocuğu yemesi için zorlar.

Anne ve çocuk arasında çatışma başlamıştır ve bir kısır döngüye dönüşür. Çocuk yemez, anne endişelenir ve zorlar. Çocuk onun endişesini hisseder ve yemez ve bu böylece tırmanır. 

Bazen anoreksi bebeğin ilk haftalarında ortaya çıkar. Çok katı mama saatleri ve miktarları buna sebep olabilir. Daha sonraları bebekle annenin ayrılması, bakıcıya bırakma, yeni bir bebeğin doğması buna sebep olabilir.
Bu basit ve kolay atlatılan anoreksinin yanında daha az görülen, çok ciddi bir anoreksi türü vardır ki bu psikolojik ve depresif bir vakadır. Daha çok ilgilenilmeyen, sevgiden yoksun, şiddete maruz kalan çocuklarda görülebilir.
Anoreksi her şeyden önce önleyici tedbirlerle engellenebilir. Çocuk beslenmesinde hiçbir zaman, katı, sert, otoriter ve zorlayıcı olunmamalıdır:

-Çocuğu yemeye veya tabağını (biberonunu) bitirmeye zorlanmamalıdır.
-Saatlerin esiri olunmamalıdır. Özellikle yemek saati geldi diye bebek uyandırılmamalı veya bebeğin gece saatlerinde istediği biberon verilmemezlik yapılmamalıdır.
-Etrafa yemek saçıyor, ortalık kirleniyor diye bebeğin kendi kendine yemek yemesi engellenmemelidir. Mümkün oldukça erken yaşta bebek kendi yemelidir.
Çocuğun kendine özgü yapısına saygılı olunmalıdır. Eğer anoreksi baş göstermişse tek çare bebeğin annesinin ve etrafındaki diğer insanların davranışlarını değiştirmeleridir. Bu insanların, çocuğun yemek yemesini reddetmesinin çok ciddi bir şey olmadığını anlayıp korkudan tamamen kurtulmaları gerekir. Bunun için yemek saatinde sakin olunmalı, çocuğa fazla ilgi gösterilmeden yemekler sırayla önüne konulmalı, reddederse birkaç dakika içinde kaldırılmalıdır ve hiçbir şey söylenmemelidir.
Bazı doktorlar da çocuğun önüne yiyebileceğinin çok altında bir miktar yemek konulmasını önerirler. Böylece durum tersine döner ve çocuk yemek ister ve yöntem başarıya ulaşır.
Eğer bunlarda işe yaramazsa ve durum kötüye gidiyorsa, çocuğun etrafındaki olaylar ve insanlar gözden geçirilip sorunun kaynağı bulunmalıdır.

Psikologlar, psikiyatristler doktorlarla beraber çalışırlar ve bazen bu hastalığın köklerinin çok daha derinlerde olduğunu keşfederler. Örneğin, bazı durumlarda anne ve babanın bebekliğinde geçirdiği beslenme zorluğu çocukta ortaya çıkabilir. Böyle durumlarda kısa bir psikoterapi (aile ve çocuk için) uygulanması çok yararlı olabilir. Bu terapi aileleri korkutmamalıdır.
Bebek anoreksisi ile gençlik çağında rastlanılan anoreksi mental birbirinden tamamen farklıdır. Bu hastalık hem değişik olarak seyreder, hem de tedavisi farklıdır.