George Berkeley

İrlandalı piskopos ve düşünür (Dysert Castle, İrlanda 12 mart 1685 – Oxford 14 oc. 1753). Kikenny ve Dublin’de öğrenim gördü. Rahip olarak (1707) felsefeye yöneldi. 1709’da The Theory of Vision (Görme Kuramı) adlı yapıtını, 1710’da başka yapıtı olan Treatise Concerning the Principles of Human Knowledge’i (İnsan Bilgisinin İlkeleri Üstüne İnceleme) yayımlandı.

Maddeciliğe karşı çıkıyor ,onları düşünen zeka dışında maddi şeylerin varlığını kabul etmiyordu. Var olan yalnızca ruhlar ve ruhların fikirleriydi. Kısıtlamalardan kurtulan zeka, ruhlara ve tanrıya ulaşabilirdi. 1713’te çağımızda felsefi edebiyatın başyapıtlarından biri sayılan Diologue Between Hylas and Philonius (Hylas ile Philonius Arasında Söyleşi) yayımlandı. 1713’te Londra’ya gitti, birçok kez Fransa ve İtalya’ya yolculuk yaptı.

Londra’da Alciphron’u yayımlandı (1732). Cloyne piskoposu (1734) ve A-nalyst (Çözümleyici) [1734] adlı yapıtını yayımladı. Yayımladığı Siris, A Chain of Philosophical Reflexions and inquiries Concerning the Virtues of Tarwater (Siris: Katranlı Suyun Özellikleri Üstüne Felsefi Düşünceler ve Araştırmalar) [1744] adlı incelemesinde, katranlı suyun tıbbi yararlarından yola çıkarak en atakça metafizik kurgulara ulaşır. Maddeyi inkar edişinde Locke’un deneyciliği ile Malebranche’-ın idealizmini birleştiren Berkeley, Kant’ı büyük ölçüde etkilemiştir.