Besim Ömer Akalın

Türk hekimi (İstanbul 1862 – Ankara 1940). Askeri hekim. Paris’e gönderildi, kadın ve doğum hastalıklarında ünlü tüm otoritelerin kliniklerinde bulunarak uzmanlaştı.

Yurda döndü, generalliğe yükseldi. Okul binalarından bağımsız bir doğumevi yaptırmayı, Kızılay kurumu-na yeniden canlılık kazandırmayı başardı. Veremle Mücadele, Çocuk Esirgeme ve Süt Damlası kurumlarını ve bir ebe okulunu kurdu. Meşrutiyet ilan edilince rütbesi albaylığa indirildiyse de halk arasında «paşa» diye anılmaya devam etti.

Fakülteye dönüştürülen Tıbbiye’nin ikinci dekanı (1911). Darülfünun emin’ i (rektörü) seçildi (1919 ve 1923). 1923’te gerçekleştirilen üniversite reformunda kadro dışı kaldı, TBMM.’nin 5. ve 6. döneminde milletvekili oldu.

Sayısız öğrenci yetiştiren, doğum sırasındaki ölümlerin büyük ölçüde azalmasını sağlayan Akalın, yazdığı kitaplarla Türk tıbbına büyük yararlar sağlamıştır: Sıhhatnümayı Aile (Aile Sağ-lığı Kılavuzu) [1886], Sıhhatnümayı İzdivaç (Evlilik Sağlığı Kılavuzu) [1887], Sıhhatnümayı Tenasül (Tenasül Sağlığı Kılavuzu), Tabibi Et fal (Çocuk hekimi) [1898], Hıfzıssıhha (Sağlığı Koruma) [1899], Çocuk Büyütmek (1925)