Aydın Tarihi Nedir

Aydın ili’nin Tarihçesi (Merkez İlçe)

Merkez İlçe; doğusunda Köşk ile Yenipazar, batısında İncirliova, güneyinde Koçarlı ile Çine İlçeleri, kuzeyinde İzmir ili ve Aydın Dağları ile çevrilidir. Deniz seviyesinden yüksekliği 65 m. olan Merkez ilçe, en fazla nüfusa ve yoğunluğa sahiptir.

Aydın‘dan çok önce şehrin kuzeyinde kurulmuş bulunan Tralles eski çağda ege bölgesinin önemli şehirlerinden biridir. M.Ö.V. yüzyılda bir ara İran hakimiyetine girmiş, M.Ö. IV.yüzyılda iskender imparatorluğunun eline geçmiştir. M.Ö. 189’da roma Devletinin eline oradan da Doğu Roma İmparatorluğunun hakimiyetine girmiştir. 1071 Malazgirt Savaşından kısa bir süre sonra yöre Selçuklu’ların eline geçti.

Fakat XII. yüzyıl başında I. Haçlı Seferi sırasında Bizanslılarca geri alındı. 1177’de II. Kılıç Arslan tarafından fethediyse de İmparator Manuel tarafından geri alınan yöre, 200 yıl süren Türk-Bizans mücadelelerine sahne olmuş ve sık sık el değiştirmiştir. Sonunda Sultan II. Gıyasettin Keyhüsrev zamanında “Sahil Beyi” adını taşıyan Menteşe Bey tarafından kesin olarak Türk hakimiyetine geçirildi.

(1280) Selçuklu Devleti dağılırken önce bir süre Menteşe Beyin damadı SaSa Beyin eline kaldı. Sasa Bey Aydınoğlu Mehmet Bey tarafından öldürülünce bu defa Aydınoğul’larına geçti. Adı da “Aydın Güzelhisarı” oldu. Sonra bu ad kısaca “Aydın” olarak kaldı. Kesin bilinmemekle beraber bu ad değişikliğinden sonra şehrin yeri de değişerek ova kenarına yeni bir şehir kuruldu.

Beylikler döneminden sonra 1426’da II. Murat zamanında Aydın yöresi kesin olarak Osmanlı topraklarına katılmıştır.İdari yönden de bir çok değişiklikler geçiren Aydın, 27 Mayıs 1919’da Yunanlılarca işgal edildi.Büyük Önder Atatür’ün başlattığı “Büyük Taarruz”la 7 Eylül 1922’de işgal sona erdi. Aydın Kurtuldu.

Verimli Büyük Menderes Havzasının orta yerinde bulunması; İzmir, Denizli, Muğla Karayollarının kavşak noktasında bulunması, Demir yolunun şehrin ortasından geçmesi ve tarımsal üretimin pazarlanmasının odağı durumunda olması merkez ilçenin önemini ön plana çkarmıştır.Halkın başlıca geçim kaynağı tarım olmakla beraber, son yıllardaki sanayileşme Merkez İlçe‘de de kendini göstermiş, küçük de olsa kent, bu sürecin içine girmiştir.

1953 yılında kurulan, mamüllerini hem iç hemde dış pazara satan ismini yurt dışında da tanıtan Aydın Tkstil İplik Ve Dokuma Fabrika’sının yanı sıra, elektronik araçlar üreten Testaş Ve Transmisyon zinciri yapan Aysan gibi kuruluşlar, buna paralel olarak zeytin yağı, pamuk, çırçır ve tuğla kremit fabrikaları hem Aydına, hemde ülke ekonomisine büyük katkılar sağlamaktadır.

Aydın Dağlarının güney yamaçlarından başlıyarak ovaya doğru yer alan topraklarda; pamuk, incir, zeytin, arpa, buğday, mısır, susam, sebze, tütün, narenciye, erik, üzüm, kavun, karpuz gibi hemen hemen bütün tarımsal üretim yapılmaktadır. Süt İnekçiliği ve Besicilik ile tavuk yetiştiriciliğide bir kısım yöre halkının gelir kaynağıdır.

Aydın‘ın Köyleri (Merkez Köyleri) : Alatepe, Ambarcık, Armutlu, Bademli, Balıkköy, Baltaköy, Böcek, Çeştepe, Çiftlik, Dağeymiri, Danişment, Doğan, Gölhisar, Gözpınar, Horozköy, Işıklı, Kadıköy, Kardeşköy, Kalfaköy, Karaköy, Kenker, Kızılcaköy, Konuklu, Kuyulu, Mesutlu, Ovaeymir, Savrandere, Sıralılar, Şahnalı, Şevketiye, Tepecik, Tepeköy, Yeniköy, Yılmazköy, Zeytinköy.

Dalaman Köyleri : Alanlı, Dereköy, Gödrenli, Karahayıt, Kırıklar, Kozalaklı, Kuloğulları, Yağcılar, Yeniköy.
Umurlu Köyleri : Aşağıkayacık, Çayyüzü, Eğrikavak, Emirdoğan, Gölcük, İlyasdere, İmamköy, Kocagür, Kuyucular, Musluca, Pınardere, Ortaköy, Serçeköy, Terziler, Yukarıkayacık.